Op mijn 17^e zat ik in een middelbare school in Hasselt.

In deze school was drugs geen onbekende. Iedereen wil wel eens experimenten toch? Voor mij en mijn vrienden was dit met wiet.

Het begon allemaal heel onschuldig, maar na verloop van tijd gingen wij zowel voor, tijdens als na school wiet roken en hier zagen we geen enkel gevaar in. Fout gedacht dus.
Op een gegeven moment werd ik uit de les gehaald door een medewerker van het CLB en deze bracht mij naar een lokaal waar een politieagent zat te wachten.
Hij stelde mij een heleboel vragen, onderzocht mijn rugzak, rook aan mijn kleren en vertelde mij dat iemand van het internaat mij en nog 2 anderen had zien roken. Uiteraard probeerde ik eerst alles te ontkennen en me er uit te lullen, maar het verhaal was al bij andere personen gecheckt, ik kon dus geen kant meer uit. F*CK, GEPAKT.

Wat een klote ervaring was dat, ik kon het thuis fijn gaan uitleggen..
Ondertussen ben ik 23 jaar en kijk ik heel anders terug op de ervaring. Ben ik blij dat ik gepakt ben geweest? Goed geraden, niet dus.. Maar ik ben wel blij dat ik toen de juiste beslissingen heb genomen om mij te herpakken.

Ik leefde destijds in een roes, hiermee bedoel ik dat het leven vanzelf voorbij ging. Mijn interesses vervaagde. Ik ging niet meer graag naar mijn voetbal trainingen en ging eigenlijk alleen nog maar chillen met mijn kameraden van school, Roken dus.
Gelukkig bleven mijn punten wel vrij constant ondanks ik helemaal geen zin meer had in school of in studeren terwijl de punten van anderen zwaar daalde onder het gebruik.
Was ik gelukkig? Ja, op dat moment genoot ik van het leven en dacht ik dat er niets beter was.
Achteraf bekeken was het helemaal anders. Ik had thuis vaker ruzie en tussen mij en mijn vriendin ging het al helemaal niet meer goed. Ik had weinig interesse en maakte geen tijd voor haar. Eigenlijk was dit voor iedereen zo, ik deed gewoon mijn ding en liet al de rest wat passeren.

Daarom heb ik de eerste jaren nadat ik gepakt werd ook bewust gekozen om niet meer te roken.
De verschillen waren duidelijk merkbaar, ik had meer energie, voelde me mentaal beter en merkte dat ik opgewekter was ten opzichte van anderen. Ook ging ik terug graag sporten en had ik terug meer contact met mijn vrienden van de sportclub.

Ik ben nog steeds blij met die keuze, want met één van mijn vrienden is het helemaal de andere richting uit gegaan. Hij is blijven experimenteren en is hier heel wat verder in gegaan dan wiet. Hij stopte op zijn 18 met school en sindsdien heb ik met hem geen contact meer.

Rook ik nu nooit meer? Toch wel, ik rook af en toe nog eens een jointje, maar nu heb ik het beter onder controle en nu begrijp ik beter welke effecten het heeft op mijn functioneren en op mijn lichaam. Nu rook ik bijvoorbeeld alleen wanneer ik verlof heb. Op deze momenten heb ik niet al te veel verantwoordelijkheden en moet ik niet presteren.
Als ik moet gaan werken, rook ik helemaal niets meer.

 

Jeroen, 23 jaar


 

Volgende tips helpen je om je bewuster te worden van je gebruik en om beter voorbereid te zijn. Zo verhoog je je kansen op succes.
Deze tips vind je op de druglijn.


Dit verhaal is gebaseerd op ware feiten en getuigenissen. De naam en de foto onder het verhaal is een pseudoniem. 
Heb jij zelf wat meegemaakt met alcohol of drugs en zie je het zitten om je verhaal anoniem te vertellen (onder pseudoniem), schrijf dan een mailtje naar STUFV. 
Wanneer andere studenten jouw verhaal lezen, kunnen zij zich misschien beter inleven in mensen in hun omgeving of voelen zij zich beter begrepen en hebben ze het gevoel dat zij niet de enige zijn die het meemaken. Dat kan voor hen de stap naar hulp misschien verkleinen